W całej Europie młode kobiety i młodzi mężczyźni posługują się różnymi językami — żadne z nich nie wyobraża sobie, że mógłby się ich wszystkich nauczyć. Misjonarze Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich przyjeżdżają do Europy z całego świata i służą, dokładnie poznając kraje i społeczności, w których przebywają. Czyniąc to, rozwijają pasję i miłość do ludzi oraz różnych kultur.
Isaac Turner jest dobrym przykładem trwałego wpływu, jaki wywiera nauka nowych języków na służbę ludziom, którzy mają pochodzenie i doświadczenia inne niż jego. Isaac niedawno powrócił do domu rodzinnego w Chorley w Anglii po dwudziestu pięciu miesiącach służby na misji w Grecji. Tam uczył się mówić po grecku, albańsku, macedońsku i nauczył się greckiego języka migowego.
Download PhotoIsaac powiedział: „Największą motywacją do nauki nowego języka jest dla mnie miłość do ludzi. Tak bardzo kochałem ludzi i kulturę, że chciałem się z nimi zaprzyjaźnić i ich poznać. Oczywiście nauka języka była ważną częścią, na której musiałem się skupić, jeśli pragnąłem lepiej poznać kulturę i otaczających mnie ludzi. Ludzie, z którymi pracowaliśmy, byli zaskoczeni i pod wrażeniem tego, że tak ciężko pracowaliśmy, aby nauczyć się ich języka”.
Według Isaaca, niektóre długoterminowe korzyści płynące z nauki języków sprzyjają temu, że jest on w stanie utrzymać relacje, które nawiązał w Grecji, Albanii i Macedonii oraz docenia zabawne, kulturowe niuanse językowe. Na przykład w Grecji mówią: „Pada, jak nogi z krzesła” zamiast, jak w Wielkiej Brytanii: „Padają koty i psy” — co oznacza, że leje jak z cebra.
Siostra Edina Spisák z Węgier i od 6 miesięcy służy w Misji Węgiersko-Rumuńskiej. Jej językiem ojczystym jest węgierski i od wielu lat uczy się języka angielskiego.
Gdy była dzieckiem, zalecono Edinie Spizák, aby nie uczęszczała do powszechnie dostępnych szkół ze względu na problemy z nauką. Później zdiagnozowano u niej dysleksję. Edina bardzo dużo pracy włożyła w to, aby nie tylko opanować swój ojczysty język, ale także nauczyć się angielskiego. Na misji często ma sytuacje, w których musi mówić po angielsku ze swoimi misyjnymi towarzyszkami i rodzinami, które nauczają. Uczy też angielskiego, jako języka obcego.
Download PhotoStała się dobra w rozpoznawaniu mocnych stron, które pomagają jej rekompensować niektóre problemy z nauką. Edina Spisák szczególnie dobrze zna zasady gramatyczne. Powiedziała: „Nauka języka jest jak nauka matematyki. Uwielbiam znajdować wzorce gramatyczne i zasady w celu rozwiązywania problemu. W języku węgierskim mamy 3 czasy, ale w języku angielskim jest ich 12”.
Siostra Spisák jeszcze przed służbą na misji aktywnie szukała okazji do korzystania z umiejętności językowych, które nabyła z takim trudem, aby służyć bliźnim poprzez tłumaczenie w trakcie nabożeństw kościelnych dla osób nieznających języka, jak też pomaganie osobom niepełnosprawnym w ramach działań w organizacji: Służby Charytatywne ŚwDO.
Starszy Samuel Jaccod pochodzi z Sassari na Sardynii. Jego ojczysty język to włoski. Uczy się angielskiego i służy na misji w Birmingham w Anglii. „Możliwość mówienia po angielsku, jak też przemienne posługiwanie się językiem angielskim oraz włoskim, wypełnia moje serce szczęściem i wdzięcznością. Przynosi to też radość Anglikom, których cieszy, kiedy ktoś próbuje posługiwać się ich językiem z tak silnym włoskim akcentem. Doceniają to, że staram się mówić ich językiem i rozumieć świat poprzez ich ojczysty język”.
Download PhotoKażdego z tych misjonarzy łączy wdzięczność za dar języków i optymistyczne patrzenie w przyszłość. Potrafią rozwinąć uczucie współczucia i uznania dla ludzi z różnych kultur i będą w stanie zastosować te postawy i umiejętności językowe, aby jednoczyć ludzi oraz świadomie walczyć z konfliktami i podziałami kulturowymi na świecie.