Nasz Ojciec Niebieski stworzył ziemię jako miejsce, w którym Jego dzieci mogą się uczyć i rozwijać. Zapewnił czyste powietrze, wodę i żyzne pola; stworzył zapierające dech w piersiach szczyty i zielone doliny; namalował zadziwiające krajobrazy, które budzą podziw i pokorę.
Boże dzieło stworzenia jest jednak czymś więcej niż tylko nieskazitelnym obrazem. Jest to świat bogaty w podtrzymującą życie glebę, pory roku i zasoby, które są niezbędne dla różnorodnych roślin i zwierząt. Wspominając swoje własne, sielankowe dzieciństwo, były prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, Spencer W. Kimball, oświadczył: „To jest cudowna ziemia, na której się znajdujemy”[i]. W wielkim planie Boga ziemia służy jako święta przestrzeń dla doczesnego życia; stanowi niezrównany dar od naszego kochającego Ojca Niebieskiego. A jednak zbyt często ludzkie działania wobec ziemi odzwierciedlają raczej rozrzutność niż wdzięczność.
Nauki świętych w dniach ostatnich są jednoznaczne — wszyscy mamy obowiązek dbać o cudowne Boże dzieło stworzenia i wykorzystywać jego zasoby „z umiarem, nie dla przesady ni przez przemoc” (NiP 59:20).
Ziemia jest bezbronna, a my jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem za to, jak ją traktujemy i jak wykorzystujemy jej bogactwo. Nadmierna konsumpcja zanieczyszcza stworzone przez Boga morza; bezmyślne marnowanie zatruwa Jego powietrze. Dzieło stworzenia jęczy pod ciężarem lekkomyślności i pobłażliwości, przez które człowiek zaniedbuje zarówno biedną ziemię, jak i ubogich, którzy ją zamieszkują. Bóg oczekuje, że będziemy troszczyć się o Jego chwalebne stworzenie, w tym także o wszystkie Jego dzieci.
„Co powinniśmy uczynić, będąc obdarowani boskim Stworzeniem?”, pyta Prezydent Russell M. Nelson, Prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. „Powinniśmy dbać o ziemię, być roztropnymi jej zarządcami i zachować ją dla przyszłych pokoleń. I mamy kochać i troszczyć się o siebie nawzajem”[ii].
W końcu ziemia jest własnością Boga. Podstawowe zobowiązania moralne zmuszają nas, abyśmy działali jako dobrzy zarządcy i nie niszczyli ani nie szkodzili temu, co należy do Boga. Powinniśmy traktować Jego stworzenie ze wzmożoną troską, na jaką ono zasługuje, wykorzystując obfitość ziemi w harmonii z boskimi nakazami i roztropnymi zasadami ochrony[iii].
Prezydent Kimball powiedział: „Pan dał nam wybrany przez siebie świat i oczekuje w zamian prawości i posłuszeństwa Jego przykazaniom. Ale kiedy porównuję postępowanie ludzi z tym, co jest od nich wymagane, jestem zaskoczony i przerażony”.
Prezydent Kimball kontynuował: „Kiedy w podróży obserwuję piękne wiejskie krajobrazy lub kiedy przelatuję nad rozległymi i pięknymi obszarami globu, przeciwstawiam te urocze widoki mrocznym i złym postępkom człowieka i mam poczucie, że ta dobra ziemia z trudem znosi naszą obecność”[iv]. Prezydent Kimball nauczał, że „zanieczyszczenie umysłu, ciała i naszego otoczenia” nie jest miłe w oczach Boga.
Środowisko. Natura. Ochrona. Te i inne słowa niosą polityczne konotacje. Ale Boże dzieło stworzenia jest czymś znacznie potężniejszym od polityki. Nauki kościelne na ten temat nie zawierają szczegółowych zaleceń dotyczących postępowania, ani też nie opisują, które zasady, partie lub przedsięwzięcia należy wspierać. Pochwalamy tych, którzy starają się dbać o ziemię w harmonii z zasadami ewangelii. Istnieją różne platformy polityczne, które opowiadają się za rozsądnym podejściem do ochrony ziemi i dzieła Bożego. Kościół uznaje, że właściwe zarządzanie może się różnić w zależności od indywidualnych okoliczności.
Odpowiadając na pytanie o sposób, w jaki zarządzał Kościołem i jego członkami, Prorok Józef Smith wypowiedział słynne słowa: „Nauczam ich właściwych zasad, a oni rządzą się sami”[v]. W głównej mierze Kościół postępuje w tym duchu. W religii rozpowszechnionej na cały świat nauczanie na temat zarządzania ziemią koncentruje się na zasadach, a nie na konkretnych praktykach, które różnią się w zależności od miejsca i osoby. Kościół ufa, że jego członkowie odnajdą równowagę pomiędzy ścierającymi się ze sobą poglądami i postąpią rozsądnie, pozostając w harmonii z ewangelią Jezusa Chrystusa.
Członkowie Kościoła i wszystkie dzieci Boże mogą odnieść korzyść z rozważania słów współczesnych proroków i nauk biblijnych dotyczących ziemi, jej celu i tego, jakie są oczekiwania Boga wobec nas w kwestii troski o nią. W niedawno opublikowanym przez Kościół eseju w dziale Tematy ewangelii, członkowie zostali wezwani do „przyjęcia stylu życia i osobistych nawyków, które szanują dzieło stworzenia”. Kościół zachęca również członków, tam gdzie to możliwe, do „naprawiania i utrzymywania w czystości miejsc, w których żyjemy, pracujemy, spędzamy wolny czas i oddajemy cześć. Uczyńmy swoje otoczenie piękniejszym i bardziej inspirującym”[vi]. Księga Mormona naucza, że „ziemia i wszystko, co znajduje się na jej powierzchni […] [świadczy] o istnieniu Najwyższego Stwórcy” (Alma 30:44). Szpecenie lub celowe niszczenie tego świadectwa Bożej miłości do Jego dzieci obraża Go.
Jesteśmy nierozerwalnie związani z tą ziemią. Nasza niedbałość przeklina ją; nasza sprawiedliwość ją błogosławi. Jej kondycja wpływa na nasze zdrowie. Nasze losy są powiązane; mamy wspólnego Stwórcę.
Powinniśmy żyć dla przyszłych pokoleń, nie tylko dla siebie samych. Oznacza to, że powinniśmy poznać planetę, którą zamieszkujemy i okazywać jej należyty szacunek. Możemy poszerzyć swoją wiedzę na jej temat, zaangażować się i być otwarci na poznanie istotnych zagadnień. To rzeczywiście jest „cudowna ziemia” i zasługuje na naszą najwyższą troskę. Ostatecznie nasza postawa wobec dzieła stworzenia jest odzwierciedleniem naszej postawy wobec naszego Stwórcy[vii].
________________________________________
[i] Spencer W. Kimball, „The False Gods We Worship”, Ensign, czerwiec 1976.
[ii] Russell M. Nelson, „Stworzenie”, konferencja generalna z kwietnia 2000 r.
[iii] Zob. Marcus B. Nash, „Righteous Dominion and Compassion for the Earth” (przemówienie wygłoszone podczas 18. dorocznego sympozjum w Stegner Center, 12 kwietnia 2013 r.), strona internetowa: MormonNewsroom.org.
[iv] Spencer W. Kimball, „The False Gods We Worship”.
[v] Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 284.
[vi] „Zarządzanie i ochrona środowiska naturalnego”, Tematy ewangelii, strona internetowa: topics.lds.org.
[vii] Cyt. z: T.S. Eliot, The Idea of a Christian Society, „Można założyć, że zły stosunek do natury oznacza niewłaściwy stosunek do Boga”.