Chrześcijańskie kościoły postrzegają kwestię upoważnienia — boskiego prawa, by głosić ewangelię, działać w imię Boga oraz kierować kościołem Pana — na różny sposób. Niektóre, jak kościół rzymsko-katolicki, prawosławny czy koptyjski, kładą nacisk na nieprzerwaną linię upoważnienia, która sięga pierwszych apostołów. Niektóre z wyznań, które oddzieliły się od tych kościołów, szukają źródła swego upoważnienia w nieomylności Biblii. Inne opierają się w znacznym stopniu na uczuciu „powołania” do służby. Święci w Dniach Ostatnich mają jedyne w swoim rodzaju zrozumienie upoważnienia kapłańskiego, które wyróżnia ich na tle innych.
Nowy Testament opisuje kościół ustanowiony przez Jezusa Chrystusa jako organizację o określonej strukturze i formie. Na jego czele stali apostołowie, którzy — jako posiadacze upoważnienia, do którego zostali ustanowieni, i otrzymujący objawienia — zostali obarczeni zadaniem przewodzenia kościołowi oraz zachowywaniem czystości doktryn w miarę rozwoju kościoła na całym świecie.
To, że w pierwotnym kościele Jezusa Chrystusa dojdzie do odstępstwa, zostało przepowiedziane przez starożytnych proroków oraz przez apostołów w czasach Chrystusa.
Mimo że Święci w Dniach Ostatnich wierzą, że starożytny kościół utracił Boskie upoważnienie po śmierci apostołów i konieczne było dokonanie przywrócenia mocą Bożą, nie lekceważą oni ani nie umniejszają wagi doświadczeń religijnych innych ludzi:
- We współczesnych kościołach można znaleźć wiele z prawdziwej doktryny, jakiej nauczał Jezus Chrystus.
- Członkowie innych wyznań, którzy przyjmują Jezusa Chrystusa i starają się żyć w zgodzie z zasadami, których są nauczani, maja prawo do boskiego przewodnictwa i natchnienia w swoim życiu.
- Wierni chrześcijanie, którzy nie są Świętymi w Dniach Ostatnich, pójdą do nieba, zaś ci, którzy żyli w zgodzie z wszelkimi prawdami i światłem, jakie były dla nich dostępne, otworzą się na większe światło w życiu po śmierci.
- Każdy, kto przyjmuje Jezusa Chrystusa jako Syna Boga oraz Odkupiciela świata, jest chrześcijaninem, niezależnie od różnic teologicznych.
- Biblia jest objawieniem Bożym, którego wartość jest nieoceniona, z powodu jej ogromnego wpływu i mocy odmieniania życia mężczyzn i kobiet. Wartości tej nie umniejsza fakt istnienia dodatkowego tomu pism świętych.
Dla Świętych w Dniach Ostatnich przywrócenie upoważnienia kapłańskiego w pierwszej połowie XIX wieku było rzeczywistym wydarzeniem i dokonali go anielscy posłańcy, którzy dzierżyli to upoważnienie w starożytności. Boskie upoważnienie zostało przywrócone w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich dzięki objawieniu się zmartwychwstałego Jana Chrzciciela w 1829 roku w okolicach miejscowości Harmony (obecnie Oakland) w stanie Pensylwania oraz, niedługo później, objawieniu się zmartwychwstałych starożytnych apostołów Piotra, Jakuba i Jana.
Obecnie upoważnienie wszystkich członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, którzy posiadają kapłaństwo, ma swe bezpośrednie źródło w tych objawieniach oraz w nadaniu kapłaństwa Boga Józefowi Smithowi i pierwszym przywódcom Kościoła. Osoba otrzymująca kapłaństwo w dzisiejszych czasach zazwyczaj siedzi, podczas gdy osoba, która już posiada kapłaństwo, stojąc, kładzie swoje ręce na jej głowie i oficjalnie nadaje jej to upoważnienie.
Wierzymy, że dzisiejsze „apostolskie klucze” upoważnienia kapłańskiego, czyli prawo do kierowania Kościołem, spoczywają w rękach współczesnych apostołów w taki sam sposób, jak starożytni apostołowie posiadali upoważnienie, by przewodzić ówczesnemu kościołowi.
Fragmenty z pism świętych zawierające proroctwa o odstępstwie
II List do Tesaloniczan 2:3
Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia,
Ks. Izajasza 60:2
Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody, lecz nad tobą zabłyśnie Pan, a jego chwała ukaże się nad tobą.
Ks. Izajasza 24:5
Ziemia jest splugawiona pod swoimi mieszkańcami, gdyż przestąpili prawa, wykroczyli przeciwko przykazaniom, zerwali odwieczne przymierze.
I List do Tymoteusza 4:1
A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich,
Waga znaczenia doznań religijnych innych ludzi:
„Często jestem pytany, czym różnimy się od innych w swoich poglądach religijnych. W istocie i meritum nie różnimy się zbytnio w naszych poglądach na temat religii, lecz wszyscy pragniemy czerpać ze wspólnej zasady miłości. Jedną z najważniejszych i fundamentalnych zasad mormonizmu jest przyjmowanie prawdy, skądkolwiek by ona nie pochodziła”. Józef Smith, cytowany w: History of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, wyd. 2. (Salt Lake City: Deseret News Press, 1949 r.), 5:499.
„Nie przychodzimy po to, aby odbierać wam prawdy czy cnoty, jakie posiadacie. Nie przychodzimy po to, by doszukiwać się w was błędów czy was krytykować. Nie przychodzimy po to, aby was zganić. Zachowajcie wszelkie dobro, jakie posiadacie i pozwólcie nam ofiarować sobie jeszcze więcej dobrych rzeczy”. Prezydent George Albert Smith, cytowany w: Sharing the Gospel with Others, wyb. Preston Nibley (Salt Lake City: Deseret News Press, 1948 r.), 12-13; kursywa dodana.
„Przerwana została linia upoważnienia kapłańskiego. Jednak ludzkość nie pozostała w całkowitej ciemności czy zupełnie pozbawiona objawień i inspiracji. Koncepcja, że z chwilą Ukrzyżowania Chrystusa niebiosa zostały zamknięte i otworzyły się dopiero przy Pierwszej Wizji, jest nieprawdziwa. Światło Chrystusa było obecne wszędzie, by troszczyć się o dzieci Boga, a Duch Święty nawiedzał dusze tych, którzy go poszukiwali. Modlitwy sprawiedliwych nie mogły pozostać bez odpowiedzi”. Boyd K. Packer, „Światło Chrystusa”, Liahona, kwiecień 2005, str. 11.
„Zaznajomieni z tym tematem Święci w Dniach Ostatnich nie twierdzą, że dawne wyznania chrześcijańskie utraciły wszelką prawdę i uległy całkowitemu zepsuciu. Ortodoksyjne kościoły nie mają już pełni ewangelii, lecz nie utraciły jej w całości ani nawet w większej części. Wiele wyznań protestanckich przeinacza lub wyolbrzymia rzeczywiste poglądy Świętych w Dniach Ostatnich, którzy uważają, że kościoły ortodoksyjne są raczej niekompletnie, a nie zepsute. Ich posoborowe zasady wiary są w pierwszej wizji Józefa Smitha określone mianem błędnych, lecz z całą pewnością nie dotyczy to poszczególnych członków tych kościołów ani wyznawanych przez nich zasad, które są oparte na Biblii. Craig L. Blomberg i Stephen E. Robinson, How Wide the Divide? A Mormon and an Evangelical in Conversation (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 1997 r.), str. 61.