Doktryna chrztu za zmarłych jest wspomniana w Nowym Testamencie (zob. I List do Koryntian 15:29), ale podstawa tej doktryny wynika z objawienia w dniach ostatnich, otrzymanego przez Józefa Smitha. Działając w zastępstwie kogoś, kto umarł — często jednego ze swoich przodków — członkowie Kościoła mogą być ochrzczeni w imieniu zmarłej osoby. W wierzeniach Świętych w Dniach Ostatnich osoba zmarła zachowuje prawo podejmowania decyzji w następnym życiu, a zaakceptowanie obrzędu chrztu otwiera drogę do nieprzerwanego rozwoju. Chrzty za zmarłych są dokonywane wyłącznie w świątyniach.
