W środę 24 sierpnia 1977 roku o poranku, w warszawskim Ogrodzie Saskim miało miejsce uroczyste zebranie religijne w celu poświęcenia narodu polskiego do głoszenia ewangelii Pana Jezusa Chrystusa.
| Temple Square is always beautiful in the springtime. Gardeners work to prepare the ground for General Conference. © 2012 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. | 1 / 2 |
W spotkaniu uczestniczyli : Prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich - Spencer W. Kimball z małżonką, przedstawiciel Pierwszego Prezydium Kościoła - David M. Kennedy z małżonką, D. Artur Haycock - sekretarz Prezydenta Kościoła, Ernest L. Wilkinson - pełnomocnik ds. oświaty Kościoła, Walter Krause - patriarcha z Niemiec Wschodnich oraz lokalni przywódcy kościelni: Matthew Ciembronowicz z małżonką i synem Adamem oraz Fryderyk Czerwiński z rodziną.
Na wstępie przywódca Kościoła wyraził wdzięczność dla władz polskich za przyznanie przywileju wjazdu na tę ziemię i głoszenia wzniosłych zasad i doktryn których celem jest uczynienie tej populacji silną, żywotną zbiorowością odważnych i lojalnych obywateli, ludzi wielkiego honoru i uczciwości. Dziękował za gotowość władz polskich do współpracy i zezwolenie na działanie na rzecz wzniosłych celów życia rodzinnego, silnych więzi rodzinnych oraz lojalności obywatelskiej które mogą być wynikiem służby Kościoła.
Prosił Niebiańskiego Ojca o pobłogosławienie przywódców tej ziemi mądrością, rozsądkiem, wiarą i prawością aby mogli być szczęśliwi i zaskarbić milionom mieszkańców łaski, oraz wprowadzić programy i zasady które uczynią ten naród silnym i wspaniałym, dobrze zarządzanym i oferującym wielkie możliwości swym obywatelom.
Wyraził wdzięczność za bogactwo i piękno tej ziemi – żyzne pola uprawne, obfite zasoby naturalne, liczne jeziora i rzeki oraz ciche lasy.
Mówił o wkładzie wybitnych Polaków w krzewienie nauki i sztuki - wspomniał Kopernika, Marię Skłodowską-Curie, Chopina i Paderewskiego. Nawiązał do długu wdzięczności Amerykanów wobec Pułaskiego i Kościuszki za przykład poświęcenia i odwagi w czasie rewolucji amerykańskiej oraz o zaangażowaniu polskich emigrantów w rozwój narodów pośród których zamieszkali, ich miłości do ojczyzny i rodziny.
Prezydent Kimball deklarował wobec Boga cel przyświecający działalności Kościoła w Polsce - propagowanie miłości do Niego i Jego ścieżek, wzbudzanie miłości do ojców, przywódców i ojczyzny oraz dawanie zachęty mieszkańcom aby wiedli godne i prawe życie. Upraszał, aby Ojciec w Niebie zechciał zwiększyć wiarę, rozwinąć zrozumienie i obdarzyć ten naród większym pragnieniem dążenia do wyższych celów oraz szczęścić mu w trudach.
Przywoływał boskie błogosławieństwo dla ojców i matek na tej ziemi aby mogli wychować swe dzieci w prawości, aby mogły wyrosnąć na godnych, spokojnych kochających rodziców i aby kolejne pokolenia mogły przynieść Panu wspaniałą satysfakcję z rozwoju dusz ludzkich.
Mówił o wadze dostępności prawd Ewangelii Jezusa Chrystusa na całym świecie ze względu na błogosławieństwa które ze sobą niesie. Nawiązywał do odpowiedzialności ludzi, którzy gdy ją usłyszą winni zrozumieć jej boskie zasady i przystąpić do Jego Kościoła poprzez pokutę, święty obrzęd chrztu oraz otrzymanie Daru Ducha Świętego. Jego zamysłem jest aby utworzyli organizacje, które przyniosą pokój, radość i szczęście Jego ludowi i sprawią aby mogli być dobrymi uczniami, rolnikami i ludźmi biznesu, mogli odnieść sukces w życiu zawodowym i rozwoju swych umiejętności. Prosił aby dar języków i ich rozumienia zostały wylane na ten lud i aby łaska zbawienia i boskiego pokoju spoczęła na wierzących w każdym mieście.
Prosił aby Pan pamiętał o wszystkich królach, książętach, prezydentach, szlachetnych i wielkich tej ziemi i o wszystkich biednych, potrzebujących i uciskanych, aby wysiłki jego sług mogły sprawić że będą prawi i będą kochać Boga aby każde potrzebne błogosławieństwo było im dostępne.
Suplikował aby żadne sprzysiężenie zła i niegodziwości nie powstało przeciw temu narodowi, aby mógł być wyzwolony od wrogów i aby uczynki wrogów udaremnione a mieszkańcy mogli żyć w pokoju, wygodzie i szczęściu i mogli słuchać słowa Pana z wdzięcznością.
Błogosławił i poświęcił tę ziemię na mocy świętego kapłaństwa, prosząc aby Boskie światło mogło się rozprzestrzeniać i przyciągać ludzi do ewangelii.