Pierwsza część z trzyczęściowej serii artykułów na temat ogólnoświatowego Kościoła.
Czy kościół może być zjednoczony i jednocześnie różnorodny? W globalnym świecie, w którym ludzie swobodniej niż dotychczas wymieniają się pomysłami i kulturą, warto zadać pytanie: „Czy kościół może przetrwać bez jedności i różnorodności?”. Wbrew pozornemu przeciwieństwu te dwie kwestie uzupełniają się wzajemnie, podobnie jak dwie strony monety.
Różne oblicza mormonów
„Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga”. List do Efezjan 2:19
Oblicze Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich się zmienia. Kiedyś Kościół składał się głównie z ludzi pochodzących z północnej Europy, którzy zebrali się w stanie Utah, ale od połowy XX wieku liczba członków Kościoła wzrosła na całym świecie. Teraz oblicze Kościoła to ludzie każdej rasy, kultury i koloru skóry, których cechuje różnorodność w znacznie większym stopniu niż dotychczas.
Ta mozaika może być zaskoczeniem. Święci w dniach ostatnich mieszkają w 190 krajach, narodach i terytoriach, posługują się ponad 120 językami oraz oddają cześć Bogu w niemal 30 000 kongregacji na całym świecie. Brazylijczycy zarządzają Kościołem w Brazylii. Japończycy organizują pracę Kościoła w Japonii. Niemcy nauczają ewangelii członków w Niemczech. Czasami Kościół tworzy kongregację, wychodząc naprzeciw potrzebom społeczności etnicznych, jak na przykład społeczności polskiej w Chicago, chińskiej w Salt Lake City oraz kambodżańskiej w Massachusetts.
Misjonarze z całego świata służą w ponad 400 misjach. Młody mężczyzna z Włoch może służyć w misji posługującej się językiem mandaryńskim w Anglii; młoda kobieta z Australii może służyć w misji posługującej się językiem hmong w Kalifornii; starsza para z Idaho może służyć na misji medycznej w Indiach. Ci wolontariusze zanurzają się w nieznanej im kulturze i kochają ludzi, którym służą.
Jednak statystyka to nie wszystko. Wiele z tych historii jest wyrażonych poprzez kulturę.
Zobaczcie widowisko kulturowe poprzedzające poświęcenie jakiejkolwiek świątyni świętych w dniach ostatnich, a zobaczycie energię ludów z całego świata. Bez względu na to, czy to będzie artyzm ukazujący kulturę Europy Wschodniej podczas uroczystości przed poświęceniem Świątyni Kijów na Ukrainie, czy żywiołowe pokazy ludowe w Buenos Aires, uroczystości te ukazują taniec, muzykę i kostiumy charakterystyczne dla miejsc, gdzie mieszkają święci w dniach ostatnich.
Co trzy lata mormońscy artyści z całego świata uczestniczą w Międzynarodowym Konkursie Sztuki. Organizatorem jest Kościół, a podczas konkursu prezentowane są obrazy, rysunki, ilustracje, fotografie, rzeźby i wiele więcej. Zgromadzone na fascynującej wystawie, wystawione obok siebie dzieła ukazują głębię religijnych przemyśleń oraz umiejętności artystycznych wzbogaconą o duchową wyobraźnię. Uczestnicy prezentują swoją osobowość, swoje dziedzictwo oraz wrażliwość cechującą ich rodzimy region. Żaden pomysł nie przyćmiewa innego, a przez wszystkie prześwieca kolorystyka ewangelii.
W każdym kraju i miejscu święci w dniach ostatnich mają wkład w swoją własną kulturę. Bez względu na pochodzenie etniczne czy wygląd łączy ich wspólna tożsamość, jako dzieci tego samego Ojca Niebieskiego. Rasa to po części potwierdzenie celu ludzkiego istnienia. I chociaż różnice niezmiernie wzbogacają, to ewangelia Jezusa Chrystusa przewyższa je wszystkie.