Lokalnym przywódcą zgromadzenia Świętych w Dniach Ostatnich jest biskup (lub prezydent gminy w mniejszych zgromadzeniach). Biskup dzierży kapłaństwo i jest powoływany na urząd biskupa przez wyższego przywódcę Kościoła. Zarabia on na własne utrzymanie i nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia za swoją służbę w Kościele. Chociaż nie ma odgórnie określonego okresu służby, biskup zazwyczaj służy swojemu zgromadzeniu przez około pięć lat, po których wraca do grona członków zgromadzenia lub otrzymuje inne zadanie poza nim.
Inni posiadacze kapłaństwa, w tym dwóch doradców, wspierają biskupa w jego obowiązkach. Dodatkowo biskup otrzymuje pomoc od rady okręgu, która składa się z mężczyzn i kobiet a której głównym obowiązkiem jest dbanie o członków okręgu, zarówno starych, jak i młodych.
Niektóre obowiązki w zgromadzeniu muszą być wypełniane przez posiadacza kapłaństwa, jak na przykład błogosławienie symboli sakramentalnych: ciała (chleb) i krwi (woda), udzielanie błogosławieństwa chorych lub chrzczenie innych osób. Tylko godni mężczyźni posiadają kapłaństwo.
Obowiązki takie jak wygłaszanie kazań czy wypowiadanie modlitw w imieniu całego zgromadzenia nie wymagają kapłaństwa i są dzielone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety.
Brak płatnej posługi na poziomie zgromadzenia może być źródłem tradycji wolontariatu, która jest silnie zakorzeniona wśród Świętych w Dniach Ostatnich. Pomoc jest oczekiwana od każdego i nie ma stałych, wyższych rangą lokalnych przywódców. Osoba służąca dzisiaj jako biskup może w następnym tygodniu zostać członkiem klasy i być nauczana przez kogoś, kto wcześniej był asystentem.
Nie ma również poczucia hierarchii w kapłaństwie. Prawie wszyscy mężczyźni, którzy są aktywni w Kościele, dzierżą urząd starszego lub wyższego kapłana. Ci mężczyźni spotykają się na cotygodniowych zajęciach w grupach zwanych kworami i są zorganizowani, aby wspólnie wypełniać różne zadania takie jak dbanie o biednych czy pomaganie rodzinom, w których jest tylko jeden rodzic.