Józef Smith

Józef Smith był założycielem i pierwszym prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wraz z pięcioma innymi osobami formalnie zorganizował Kościół w miejscowości Fayette w stanie Nowy Jork 6 kwietnia 1830 roku. Przewodniczył on Kościołowi do swej męczeńskiej śmierci w dniu 27 czerwca 1844 roku. Pod jego przewodnictwem liczba członków Kościoła wzrosła od 6 osób do ponad 26 000.

Józef Smith jun. urodził się 23 grudnia 1805 roku w Sharon w stanie Vermont jako syn Josepha i Lucy Mack Smith. Przyszedł na świat w ubogiej, farmerskiej rodzinie. Był piątym z jedenaściorga dzieci, z których dziewięcioro dożyło wieku dorosłego. Ponieważ rodziny nie było stać na luksus, jakim było wykształcenie, Józef uczęszczał do szkoły publicznej jedynie przez trzy lata. Wraz z braćmi i siostrami był nauczany głównie w domu na podstawie rodzinnej Biblii.

Przyjaciel Józefa, Parley Pratt, opisał go jako mierzącego ponad 6 stóp (ponad 180 cm) mężczyznę, „dobrze zbudowanego, silnego i żywiołowego, o jasnej cerze, jasnych włosach, niebieskich oczach, z bardzo niewielkim zarostem”. Dzięki swemu „naturalnie radosnemu” usposobieniu Józef czerpał radość z zabaw z dziećmi oraz zapasów i wszelkiego rodzaju konkurencji siłowych. Pewien Święty w Dniach Ostatnich, który odwiedził Józefa w Kirtland w Ohio, napisał: „Nie wyglądał dokładnie tak, jak wyobrażałem sobie Proroka Boga. Mimo to […] okazał się przyjaznym, wesołym, uprzejmym i miłym człowiekiem. Nie mogłem go nie polubić”.

W wieku 7 lat Józef zachorował na dur brzuszny w czasie wybuchu miejscowej epidemii. Chociaż po dwóch tygodniach doszedł do siebie, w kość w jego nodze wdała się bolesna infekcja. Kiedy zawiodły kolejne próby pozbycia się zakażenia, lekarz nalegał na amputowanie kończyny. Matka Józefa przekonała doktora, aby jeszcze raz postarał się operować. Lekarz usunął zainfekowany fragment kości bez użycia znieczulenia i z dala od szpitala. Józef nie zgodził się, by go skrępowano i odmówił wypicia alkoholu w celu uśmierzenia bólu, a całą operację przetrwał w ramionach swego ojca. Choć przez następne trzy lata chodził o kulach, a przez resztę życia lekko utykał, został uleczony.

Józef Smith poślubił Emmę Hale 18 stycznia 1827 roku. W czasie trwającego 17 lat małżeństwa zostali rodzicami 11 dzieci, z których dwoje adoptowali. Pierwszych troje dzieci Józefa i Emmy zmarło w kilka godzin po narodzeniu. W 1831 roku adoptowali bliźnięta. Jedno z nich, chłopczyk, nie dożyło swoich pierwszych urodzin. W ciągu następnych 12 lat Emma urodziła jeszcze sześciu synów, czterech z nich przeżyło okres niemowlęcy — najmłodszy przyszedł na świat pięć miesięcy po śmierci Józefa.

Zagubiony w kwestii religii w okresie przebudzenia religijnego w stanie Nowy Jork, gdzie mieszkał w 1820 roku, 14-letni Józef przeczytał fragment z Nowego Testamentu i poszedł pomodlić się do lasu. Józef zapisał, że ukazali mu się Bóg i Jezus Chrystus. „Ujrzałem słup światła dokładnie nad głową przewyższający blaskiem słońce, który opuszczał się stopniowo aż objął mnie”. W świetle tym ujrzał dwie Postacie — jedna z nich przemówiła, nazywając Józefa po imieniu i rzekła, wskazując na drugą Postać: „Oto Mój umiłowany Syn. Słuchaj Go!”. Członkowie Kościoła nazywają to doświadczenie „Pierwszą Wizją”. Na zawsze odmieniło ono Józefa Smitha i stało się podstawą wiary Świętych w Dniach Ostatnich. Od niego rozpoczęło się dzieło przywracania na ziemię Kościoła Jezusa Chrystusa.

Józef Smith jest chyba najbardziej znany z przetłumaczenia Księgi Mormona: Jeszcze Jednego Świadectwa o Jezusie Chrystusie. Członkowie Kościoła wierzą, że Józef został doprowadzony na wzgórze w pobliżu miejscowości Palmyra w stanie Nowy Jork, gdzie anioł o imieniu Moroni przekazał mu starożytne kroniki. Zapisy te, wyryte na złotych płytach, zawierały historię ludzi, którzy żyli na kontynencie amerykańskim w czasach Chrystusa. Józef przetłumaczył płyty w ciągu około 3 miesięcy. Księga Mormona została po raz pierwszy opublikowana w Nowym Jorku w 1830 roku przez wydawnictwo E. B. Grandina.

Choć urodził się w rodzinie farmerów, Józef pracował jako wydawca, przedsiębiorca i biznesmen. W latach kiedy przewodził raczkującemu Kościołowi, zorganizował międzynarodowy program misjonarski oraz założył organizację dla kobiet, która obecnie jest jedną z największych organizacji kobiecych na świecie. Nadzorował budowę trzech miast i kierował pracami budowlanymi przy dwóch świątyniach — jednocześnie zmagając się bezustannie z prześladowaniami lokalnych podżegaczy, którym stopniowo udało się wypędzić członków Kościoła za wszystkich trzech miast, jakie Józef założył.

Ponieważ członkom Kościoła — amerykańskim obywatelom — odmawiano praw związanych z wolnością wyznania oraz praw obywatelskich, pomimo licznych i wielokrotnie ponawianych próśb zgłaszanych do rządu federalnego, w styczniu 1844 roku przywódcy Kościoła zgłosili kandydaturę Józefa Smitha na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. W maju Józef otrzymał oficjalną nominację podczas konwencji w Nauvoo w stanie Illinois. Głoszony przez niego program polityczny wzywał rząd do interweniowania w obronie praw wolności wyznania i praw obywatelskich w przypadku prześladowań. Na ironię zakrawa fakt, że w czerwcu tego samego roku Józef i jego brat Hyrum zostali zabici przez rozjuszony tłum, co położyło kres planom Józefa, by ubiegać się o stanowisko polityczne.

Józef i jego starszy brat Hyrum zostali zastrzeleni 27 czerwca 1844 roku przez agresywną grupę 150–200 mężczyzn. Bracia przebywali wówczas w więzieniu w Illinois z powodu fałszywych oskarżeń o podburzanie do zamieszek i zdradę stanu, po tym jak sami oddali się w ręce prawa. Józef miał wtedy 38 lat, a Hyrum 44. 28 czerwca ciała Józefa i Hyruma zostały przygotowane i wystawione na widok publiczny, gdzie przyszło się z nimi pożegnać około 10 000 żałobników. Następnego dnia pochowano ich w tajemnicy, aby uniknąć dalszych ataków i zbezczeszczenia grobów przez prześladowców.

Obecnie Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich liczy ponad 14 milionów członków. Święci w Dniach Ostatnich darzą Józefa Smitha jako proroka ogromnym szacunkiem, podobnie jak proroków biblijnych takich, jak Mojżesz czy Izajasz.