5 czerwca przypada Światowy Dzień Środowiska — globalna inicjatywa sprzyjająca dialogowi na temat ekologii i rozwiązywaniu jej problemów. W wielu religiach przyrodzie przypisuje się duże znaczenie. Często jest ona świętym znakiem wiary. W zgodzie z chrześcijańskimi poglądami dotyczącymi przyrody, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich zachęca swoich członków do traktowania świata przyrody z wdzięcznością i czcią. Nieżyjący już apostoł, Starszy M. Russell Ballard podkreślał, jak ważne jest zaangażowanie w sprawy przyrody, gdy oświadczył, że „aby naprawdę oddawać część Stwórcy, musimy doceniać Jego stworzenie. Powinniśmy zaplanować, że poświęcimy czas na obserwowanie cudów natury”. W wiecznie pędzącym świecie Starszy Ballard radził członkom Kościoła „zatrzymać się, aby powąchać róże”, przez co ponownie łączymy się z Bogiem, ludźmi i z samymi sobą.
environment_02.jpeg
Znajdź czas na „przystanięcie” 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.Osobista uważność
W Biblii Bóg nawołuje: „Przestańcie i poznajcie, żem Ja Bóg”. W dzisiejszym społeczeństwie pośpiechu, „przystanięcie” jest wyzwaniem, szczególnie dla młodszych pokoleń. Jednak pandemia Covid-19 zmusiła wielu do izolacji, osobistego resetu i poznania wartości bycia obecnym i uważnym. Jedną metodą o coraz większej popularności w praktyce uważności jest spędzanie więcej czasu na łonie natury. Zbliżenie się do środowiska naturalnego ma naukowo udowodniony dobry wpływ na dobrostan psychiczny i pozytywne myślenie, ułatwia zachowanie spokoju, a także sprzyja zdrowiu psychicznemu. Przyroda wywołuje autorefleksję, prowokuje wiele osób do zanurzenia się głębiej w siebie, aby lepiej siebie zrozumieć i osiągnąć wewnętrzny spokój.
environment_03.jpeg
Uważność prowadzi do duchowości 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.Most do tego, co boskie
Były Prezydent Kościoła, John Taylor zauważył, „Gdy patrzycie na ptaki, zwierzęta lub ludzki organizm, widzicie coś niebywale pięknego i harmonijnego, coś wartego kontemplacji nad istnieniem Boga”. W coraz bardziej zsekularyzowanym świecie często można przeoczyć ideę istnienia Boga. Zaś zanurzenie się w naturę często wywołuje głębsze pytania egzystencjalne. Starszy Stephen L. Richards, inny nieżyjący już apostoł Kościoła, utożsamiał piękno z „czystą religią”, wyrażając wątpliwość „czy jakakolwiek racjonalnie myśląca istota, która kiedykolwiek posiadała koncepcję Boga jako istoty osobowej, mogła do tej koncepcji dojść nie inaczej jak w otoczeniu pełnego piękna i wyjątkowego uroku”. Dla świętych w dniach ostatnich spotkania z boskością często mają miejsce w otoczeniu przyrody, jak w przypadku przywrócenia Kościoła, które rozpoczęło się w gaju, w którym Józef Smith jun. ujrzał Boga i Jezusa Chrystusa. Przyroda jest niczym łącznik z tym, co boskie i skłania ludzi do poszukiwania duchowych doświadczeń.
Podobnie jak członkowie wielu innych tradycyjnych wyznań, członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są powołani do tego, aby być szafarzami ziemi, postrzegając przyrodę jako „most” będący łącznikiem z Bogiem. Dzięki przyrodzie ludzie uczą się „przystawać” i odkrywać, że Bóg może być bliżej, niż wcześniej myśleli.