Artykuły prasowe

Europejscy święci w dniach ostatnich znajdują nowe sposoby posługi uchodźcom

W całej Europie trwają akcje pomocowe

W miarę jak napływ uchodźców z Europy Wschodniej przybiera na sile, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ciągle aktywnie uczestniczy w działaniach pomocowych w całej Europie. Obejmują one tworzenie formalnych struktur (takich jak opisany poniżej komitet ds. reagowania na sytuacje kryzysowe) oraz nieformalnych sieci wraz z innymi organizacjami humanitarnymi na rzecz osób dotkniętych skutkami trwającego konfliktu.

„Staramy się czynić to, czego oczekuje od nas Jezus, pokrzepiając uciśnionych. Chcemy, aby odpowiednie zasoby, wsparcie finansowe i ludzie znaleźli się tam, gdzie są najbardziej potrzebni — tak szybko, jak to tylko możliwe”, powiedział Starszy Massimo De Feo, Prezydent Obszaru Europy.

Doprowadziło to do stworzenia lub ponownego uaktywnienia rad i struktur pomocowych w całym Obszarze, w których lokalni przywódcy kapłańscy i przywódczynie koordynują tę pracę w ścisłym porozumieniu z Prezydium Obszaru Europy i zgodnie z jego zaleceniami i wskazówkami.

Prezydium Obszaru Europy jest organem zarządzającym w Kościele w 38 krajach europejskich. Nadzoruje działania humanitarne i wydawanie funduszy Kościoła na rzecz wsparcia dla uchodźców.

Starszy Rubén V. Alliaud, Drugi Doradca w Prezydium Obszaru Europy, dodał, że „w reakcji na bieżące wydarzenia byliśmy gotowi w Prezydium niezwłocznie powołać komitet ds. reagowania na sytuacje kryzysowe, aby koordynować wszystkie wysiłki związane z udzielaniem pomocy w Obszarze”.

Tą inicjatywą kierują osoby posiadające upoważnienie kapłańskie przy wsparciu pracowników biura Obszaru Europy we Frankfurcie nad Menem. Komitet koordynuje pierwszą pomoc z lokalnymi przywódcami poprzez Siedemdziesiątych Obszaru oraz prezydentów misji w krajach dotkniętych kryzysem. Ponad 600 ukraińskich uchodźców–członków Kościoła otrzymało bezpośrednią pomoc. Starszy Alliaud powiedział, że „widoczna dobroć i chęć służenia tak wielu ludzi jest niemal przytłaczająca”.

Jedną z konkretnych inicjatyw powstałych w radach prowadzonych przez posiadaczy kapłaństwa, jest System Gmin Partnerskich stworzony, aby wspierać kongregacje Kościoła w pobliżu granic Ukrainy i skuteczniej organizować działania humanitarne na tych terenach. System łączy 19 niemieckich, szwajcarskich i austriackich palików z 24 kongregacjami z krajów Obszaru Europy, które graniczą z Ukrainą. Palik to grupa kongregacji na określonym obszarze geograficznym.

Ten System Gmin Partnerskich stanowi bezpośrednią linię komunikacji i system wsparcia pomiędzy tymi kongregacjami mającymi pierwszy kontakt z uchodźcami a grupami partnerskimi przydzielonymi, aby zapewnić odpowiednią pomoc. Peter Huber, członek rady ds. reagowania na sytuacje kryzysowe w Obszarze Europy, który pracuje nad tym projektem, powiedział: „To wielkie wyzwanie, aby zaspokoić potrzeby uchodźców, którzy przekraczają granicę ukraińską na długości 2 tys. kilometrów. Ludzie na północy mają inne potrzeby niż ludzie na południu”. Peter Huber dodał: „Członkowie nie chcą po prostu wypisać czeku. Chcą angażować się emocjonalnie”.

Grzegorz Pawlik, koordynator–ochotnik ds. uchodźców w Kościele w Polsce, powiedział o swojej roli: „Teraz w pełni mogę żyć według mojej religii”. Julie Wondra, doradczyni Obszaru dla organizacji w Europie Wschodniej, powiedziała: „Miłość i pragnienie niesienia pomocy są wręcz przytłaczające, gdy się to widzi. Serca ludzi zbliżają się do siebie”.

W międzyczasie Kościół ogłosił, że przekazuje nową darowiznę w wysokości 4 milionów dolarów na cele pomocy uchodźcom w Europie. Darowizna ta została przekazana Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców oraz na cele Światowego Programu Żywnościowego, aby wspomóc osoby wysiedlone w wyniku kryzysu humanitarnego na Ukrainie.

Poniżej znajduje się kilka nowych najważniejszych kwestii dotyczących sposobów, w jaki Kościół w Europie pomaga w obecnej sytuacji kryzysowej. Aby uzyskać dotychczasowe najważniejsze informacje, kliknij tutaj oraz tutaj.

Polska

Kraków znajduje się na pierwszej linii napływu uchodźców z Ukrainy. Agata Tudor-Hart, przywódczyni lokalnej kongregacji kobiet, jest tymczasową koordynatorką ds. uchodźców w ramach nowo utworzonej nieformalnej sieci pomocy uchodźcom. Siostra Tudor-Hart posłała pełnoetatowego wolontariusza Kościoła, Erica Schroedtera, na wypełniony uchodźcami dworzec kolejowy w Krakowie, aby znalazł kobietę o imieniu Marina. „Po 90 minutach poszukiwania wśród nieznanych twarzy pewna kobieta chwyciła mnie za ramię, utkwiwszy wzrok w mojej misjonarskiej plakietce z nazwiskiem”, opowiadał Eric Schroedter. „Marina?”, spytał, a ona z entuzjazmem przytaknęła szeroko się uśmiechając. „Tego dnia Bóg nie tylko odpowiedział na nasze modlitwy, ale też na jej modlitwy”.

„W Warszawie nikt nie mówi: ‘Nie mogę’”, powiedziała Agnieszka Mazurowska, koordynatorka w stolicy Polski. „Nie robimy więcej niż wszyscy w Polsce. Nawet nasi przyjaciele z odległych miejsc pomagają”. Niektórzy byli członkowie kongregacji zgłaszają się on-line, aby wpłacić środki na zakup puszek z żywnością dla uchodźców w Warszawie. Siostra Mazurowska opowiedziała również historię o matce i jej ciężarnej nastoletniej córce. Ta zrozpaczona dziewczyna, która wyszła za mąż zaledwie trzy miesiące temu, musiała pozostawić swojego ojca i męża na Ukrainie (większość ukraińskich mężczyzn w wieku od 18 do 60 lat musi zostać w kraju). Siostra Mazurowska powiedziała: „Nie mogłam jej uszczęśliwić, to nie było możliwe. Próbowałam jednak ulżyć jej w cierpieniu”.

Yulia z rodzicami i dwunastoletnim synem ewakuowała się z Kijowa, zostawiając tam męża. W miarę jak grupa uchodźców, w której była Yulia, zwiększyła się z 25 do 66 osób, Yulia została jej przywódczynią, prowadząc ich w modlitwie i nazywając „zjednoczeniem Ukraińców będących jednego serca”. Opowiedziała o pobycie w świątyni, którego wspomnienie nie opuszcza jej w tej podróży. „Tradycją jest wizyta w świątyni, kiedy nasze dzieci kończą 12 lat. Udaliśmy się tam na 12. urodziny naszego syna, w dzień poprzedzający rozpoczęcie konfliktu. Wszyscy członkowie mojej rodziny byli w świątyni. Znaleźliśmy się w najpiękniejszym, najbezpieczniejszym i najbardziej uświęconym miejscu na świecie. Czuliśmy miłość Boga”. Yulia wraz z rodziną przebywa teraz w Krakowie, i przygotowuje się do podróży do Niemiec, aby zamieszkać z krewnymi.

Rodzina Marii została rozdzielona w ostatnich tygodniach. Jej ojciec, matka i brat pozostali w Ukrainie, podczas gdy ona i jej siostra przeprowadzają się na zachód, próbując tam dołączyć do drugiego brata. Jej dom znajduje się w Doniecku, we wschodniej części Ukrainy, a ona była na konferencji dla młodych dorosłych stanu wolnego na zachodzie Ukrainy, gdy rozpoczął się konflikt. Nie mogła wrócić do domu. Wraz z siostrą zdecydowała, że uda się zamiast tego do Lwowa wraz z innymi uczestnikami konferencji.

Tam spotkali 16 innych osób, i ta duża grupa pojechała do Krakowa. Maria skorzystała ze sponsorowanego przez Kościół programu na Facebooku, aby znaleźć pomoc. Po jednodniowym pobycie w Krakowie, mimo wszystkiego, co się wydarzyło, powiedziała: „Wiem, że Bóg mnie kocha, zna mnie i ma dla mnie plan. Widziałam wiele cudów. Wiem, że Ojciec Niebieski widzi to, co robię”.

Grzegorz Pawlik, członek Kościoła w gminie Kraków, wiózł mężczyznę z granicy ukraińsko-polskiej i pytał o potrzebną pomoc. Zapytał po ukraińsku, czy mężczyzna mówi po angielsku. Tamten odpowiedział: „Po angielsku umiem powiedzieć tylko: ‘Jestem członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich’”.

Brat Pawlik rozmawiał również z inną rodziną członków Kościoła uciekającą z Ukrainy. Pokazali mu ostatnie rodzinne zdjęcie wykonane przez córkę w pierwszej połowie lutego przed Świątynią w Kijowie. Niedługo po rozpoczęciu działań wojennych Świątynia w Kijowie została zamknięta, a rodzina jest teraz rozdzielona. Matka i dwoje dzieci musiały zostawić ojca i męża. Gości ich i karmi kongregacja członków w Gdańsku licząca zaledwie 10 osób. Dla kobiety tej zdjęcie to jest tak drogie jej sercu, gdyż nie wie, czy znów będą razem.

Włochy

Paliki Mediolan Wschodni i Mediolan Zachodni we Włoszech skontaktowały się z Konsulatem Generalnym Ukrainy we Włoszech, aby gromadzić niezbędne dobra dla mieszkańców Ukrainy. Młodzi ludzie w wieku od 14 do 30 lat rozprowadzali w mieście listy potrzebnych środków, a dzieci rysowały obrazki do wysyłania z paczkami. Członkowie, misjonarze i sympatycy Kościoła osobiście przekazywali darowizny i gromadzili wszystko, o co poprosił konsulat. Dziesiątki ludzi sortowało, pakowało i załadowało 25 palet zawierających 551 kartonów, które były wypełnione kocami, ubraniami, jedzeniem, środkami medycznymi i środkami higieny osobistej na oferowane przez konsulat ciężarówki jadące na Ukrainę. Aby dowiedzieć się więcej o tym projekcie służby, sprawdź artykuł na włoskiej stronie wiadomości.

Luksemburg

Przywódcy i członkowie Kościoła w Luksemburgu zaczęli gromadzić kluczowe artykuły, aby pomagać uchodźcom wjeżdżającym do Polski, Rumunii i Słowacji. Nawiązali współpracę z rumuńską organizacją Association MGM, która udziela pomocy na granicy. Członkowie w Luksemburgu przyłączają się również do stowarzyszenia L’Ukraine, która już wspierała inicjatywy podejmowane między Luksemburgiem w regionie donieckim na Ukrainie. Zebrano i przetransportowano setki kartonów zawierających dary do rejonów największego napływu uchodźców. Młode kobiety z tego okręgu zaczęły projekt w lokalnych szkołach, aby zebrać więcej zapasów i wieczorami przez kolejny tydzień sortowały i pakowały artykuły.

Dzięki lokalnym darowiznom materiały pomocowe zostały przekazane przez przywódców kongregacji członkom Kościoła w Warszawie. Przywódcy Kościoła w Warszawie przyjęli dziesiątki materaców dmuchanych, mat do spania, zestawów pierwszej pomocy, środków medycznych, koców i poduszek i innych produktów przekazanych na rzecz udzielania dalszej pomocy uchodźcom w tej części Europy.

Szwecja

W pierwszych dniach kryzysu dwaj bracia z kongregacji Kościoła w Szwecji pojechało do Warszawy, między innymi z setką śpiworów, które były bardzo pomocne, ponieważ w Polsce wszystkie śpiwory zostały wyprzedane. Bracia po prostu chcieli pomóc i to był najszybszy sposób, w jaki mogli to zrobić. Członkowie i sympatycy Kościoła są teraz proszeni o koordynację swoich działań najpierw z lokalnymi przywódcami w ich kongregacjach lub z ustanowionymi lokalnymi organizacjami charytatywnymi albo organizacjami pomocy humanitarnej.

Francja

We Francji przywódca kościelny Christophe Mortier z Mulhouse, przyłączył się do Restos du Cœur,słowackiej organizacji pomocy humanitarnej, która gromadzi i transportuje artykuły podstawowej potrzeby na granicę słowacką. Te produkty zostały dostarczone kilka dni później. Grupa powróciła z sześcioosobową rodziną udającą się do Luksemburga, która była wspomagana przez stowarzyszenie L'Ukraine, które wita wysiedleńców. Ukraiński emigrant, który prowadzi jedną z kongregacji w Paryżu, zorganizował podobną zbiórkę darów, potem przewiezionych w trakcie trzech kolejnych wyjazdów.

Przywódca kongregacji Mulhouse, współpracując ze stowarzyszeniem APPUIS, udał się do tego kraju i sprowadził pięć przesiedlonych ukraińskich rodzin. W regionie Lille organizacja SDJ Solidarité we współpracy z Secours Populaire de Lomme zebrała w kongregacjach pięć ton żywności. Transport żywności na front został zapewniony przez Confort Luxe z Belgii. Więcej informacji na temat ich działań można znaleźć w artykule opublikowanym na francuskiej stronie wiadomości.

Dania

Kongregacja Kościoła w Allerød poinformowała, że przybyła rodzina członków Kościoła z Ukrainy i wzięła udział w niedzielnym nabożeństwie kościelnym. Ich jedynym dobytkiem było to, w co byli ubrani. Kongregacja zapewnia zakwaterowanie i odzież, jedzenie oraz inne niezbędne środki, aby im pomóc. Przywódcy informują, że rodzina ta jest bardzo wdzięczna i otoczona serdeczną opieką. Różne duńskie okręgi (większe kongregacje) przeprowadziły zbiórki żywności i odzieży, które wysyłały do obozów dla uchodźców. Biorą również udział w duńskim projekcie, gromadząc pieniądze dla różnych organizacji pomagających na Ukrainie. Planują częściej organizować post w intencji obywateli Ukrainy. W pierwszych dniach kryzysu przywódcy Kościoła w Europie poprosiliwszystkich członków, aby przez jeden dzień nie jedli i nie pili, a pieniądze zaoszczędzone w ten sposób przekazali na programy pomocy humanitarnej Kościoła.

Niemcy

We Friedrichsdorf młodzież z miejscowej kongregacji segregowała i składała ubrania dla ukraińskich uchodźców. Celia Diez, ich dorosła przywódczyni, za pośrednictwem Just Serve Community — platformy on-line finansowanej przez Kościół — zorganizowała zbiórkę odzieży. W ciągu 24 godzin wypełnili odzieżą 60 dużych toreb. Wypełnili tymi darami furgonetkę i wysłali do centrum dla uchodźców we Frankfurcie, gdzie przebywało 150 uchodźców z Afganistanu, do tej pory mieszkających na Ukrainie, którzy teraz znaleźli się we Frankfurcie.

Austria

W Austrii Kościół zorganizował zespoły kryzysowe koordynujące pomoc dla potrzebujących Ukraińców. W ciągu kilku dni członkowie zebrali dary i przekazali je organizacjom charytatywnym. Współpracując z grupą pomocy uchodźcom Train of Hope w Wiedniu, Kościół pomaga, zapewniając krótko- i średnioterminowe zakwaterowanie oraz pomoc tłumaczy. Wolontariusze pomagają, zapewniając potrzebne artykuły i leki oraz przygotowując posiłki dla ponad 50 uchodźców w wynajętym hotelu rodzinnym. Więcej informacji znajduje się w artykule opublikowanym na austriackiej stronie wiadomości.

W całym kraju w ramach własnych społeczności lokalnych członkowie Kościoła angażują się w działania i projekty charytatywne inicjowane przez Kościół oraz lokalne organizacje humanitarne. Zespół kryzysowy Kościoła w Austrii we współpracy z przywódcami Kościoła na Ukrainie gromadzi potrzebne dobra, takie jak lekarstwa. Zorganizowano też zespół, który zawiezie lekarstwa członkom oraz, jeśli będzie to konieczne, przywiezie członków z Ukrainy do bezpiecznych domów w Austrii lub gdziekolwiek indziej.

Wspólnym wątkiem historii osób wspomnianych w tym artykule jest głęboka wdzięczność wszystkim, którzy poświęcili swój czas, wygodę i środki, aby gromadzić i dostarczać żywność, zasoby i odzież. Uchodźcy wyrażają wiarę w Boga i nadzieję na przyszłość, które mają dzięki Jezusowi Chrystusowi.

Osoby, które chcą pomóc lub potrzebują pomocy, mogą zapoznać się ze stroną z materiałami stworzoną przez Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w Europie.

Wskazówki dotyczące używania ogólnych określeń:W materiałach o Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich przy pierwszej wzmiance prosimy użyć pełnej nazwy Kościoła. Aby uzyskać więcej informacji na temat używania nazwy Kościoła, prosimy odwiedzić dostępny on-line Wskazówki dotyczące używania ogólnych określeń.